Standardy w projektowaniu BIM
Format IFC
Ewolucja systemów AEC CAD doprowadziła do ich zbliżonej funkcjonalności. Problemem natomiast stała się wymiana danych pomiędzy systemami różnych producentów oprogramowania czyli tzw. interoperacyjność. Termin ten oznacza zdolność odrębnych systemów do komunikacji i wymiany danych między sobą.
Wymiana modeli i innych danych pomiędzy różnymi platformami oprogramowania pozostaje jednym z największych wyzwań w branży na drodze do projektowania zintegrowanego i współpracy zespołów projektowych. W ostatnich latach prowadzone są prace dla ustanowienia standardów, protokołów i najlepszych praktyk w całej branży budowlanej.
Format IFC (Industry Foundation Class) został opracowany do opisu danych reprezentujących informacje o budowli dla wymiany danych pomiędzy aplikacjami AEC (projektowania architektoniczno-inżynieryjno-konstrukcyjne). IFC wywodzi się z formatu STEP jako jego rozwinięcie dla budownictwa. STEP jest nadal formatem używanym w mechanice. Początki prac nad IFC sięgają lat ’90. W 1994 roku Autodesk zainicjował utworzenie konsorcjum firm mających na celu opracowanie standardów danych ułatwiających współpracę pomiędzy aplikacjami CAD. Należało do niego początkowo dwanaście firm, pod nazwą Industry Alliance for Interoperability (IAI), a trzy lata później konsorcjum zmieniło nazwę na International Alliance Interoperability i przekształciło się w organizację non-profit publikującą IFC jako neutralny format dostosowany do wymiany danych pomiędzy systemami AEC opisujący cały cykl życia budowli. W 2006 roku organizacja IAI liczyła już ponad 650 członków i oddziały w 19 krajach. Obecnie IFC jest rozwijana w ramach organizacji BSA™ (buildingSMARTalliance), która działa w ramach niezależnej organizacji non-profit National Institute of Building Sciences (NIBS) i realizuje cele International Alliance for Interoperability.
W dokumentach buildingSmart zdefiniowano obiekty/elementy, które mogą być przenoszone przez format IFC. Są to zarówno obiekty graficzne – łuki, odcinki itp. jak i budowlane. Wersja 2×3 formatu uwzględnia 653 takie obiekty (entities). Systemy CAD korzystają z tych definicji, aby zapewnić poprawny transfer modeli wirtualnych. Opisy dotyczą elementów konstrukcyjnych, materiałów, geometrii, wizualizacji i wielu innych danych.
W wielu raportach wydanych przez buldingSsmartAlliance znajdujemy schemat formatu IFC (http://iug.buildingsmart.org/idms/development/IDMC_004_1_2.pdf/view) ilustrujący elementy należące do standardu IFC (kolor zielony) i inne, które mogą być definiowane dodatkowo (kolor pomarańczowy).
